De beslissing van de stad om het huidig parkeren op het plein ondergronds te brengen vormt de aanleiding voor deze belangrijke transformatie aan de noordwestelijke rand van het stadscentrum. De ondergrondse parking zal ook dienst doen als buurtparking, en er zal plaats zijn voor tweehonderd fietsen.
Het winnend pleinontwerp vertrekt van een uitgestrekt, groen tapijt waaruit verbindingen en gebruiksruimtes zijn gesneden. Hierdoor krijgt het plein een maximaal groen karakter. De aanwezige openbaar vervoerhaltes op het plein worden samengevoegd onder een langgerekte, slanke luifel. De constructie vormt een baken, is een plek van afspraak en is de wachtzone voor de aangrenzende bushaltes.
